Zoti, Krijuesi i gjithçkaje, ka vendosur rregullat me të cilat njerëzit duhet të jetojnë në mënyrë që të jenë të lumtur, të përmbushur dhe të pëlqyer për Zotin. Mëkati është rebelim kundër Perëndisë dhe rregullave të tij.
Romakëve 2 vargjet 14-15 theksojnë faktin se edhe ata që nuk e njohin Perëndinë, janë në gjendje nga natyra të bëjnë atë që është e drejtë, për shkak të ndërgjegjes së tyre, të cilën Perëndia na jep duke na treguar se çfarë është e drejtë dhe çfarë është e gabuar. Fatkeqësisht, shumë njerëz e kanë injoruar ndërgjegjen e tyre dhe e kanë kënaqur veten për aq kohë sa e kanë të vështirë të dallojnë se çfarë është e drejtë dhe e gabuar.
Kur bëhemi të krishterë, në fillim mund të jetë e vështirë të dallojmë se çfarë është e drejtë dhe çfarë është e gabuar. Nëse keni ndonjë dyshim nëse diçka është mëkat apo jo, atëherë mos e bëni atë, veçanërisht nëse do të rezultojë që dikush të ketë më pak besim për shkak të veprimeve tuaja. (Kjo mësohet te Romakëve 14.)
Ju nuk duhet të përpiqeni t’i afroheni sa më shumë mëkatit pa mëkatuar në të vërtetë; ju duhet të përpiqeni të jeni sa më afër Zotit dhe do të jeni larg mëkatit!
Mjeti më i rëndësishëm që Perëndia na ka dhënë për të ditur nëse diçka është mëkat apo jo është Fjala e Tij. Tek Gjoni 14:15 Jezusi thotë: “Nëse më doni, do t’i zbatoni urdhërimet e mia”. Në Bibël mund të lexojmë se cilat janë urdhërimet e Jezusit. Përmbledhja më e thjeshtë është: duaje Perëndinë dhe duaje të afërmin tënd. Kur ta bëni këtë, do t’i bindeni Perëndisë dhe nuk do të jeni rob i mëkatit.
Megjithatë, ka shumë situata ku nuk është menjëherë e qartë se si zbatohen urdhërimet e Perëndisë për situatën tonë. Ne mund të mësojmë nga kisha jonë se si të krishterët në histori e kanë kuptuar se çfarë do të thotë t’i bindemi Perëndisë. Por ne kemi edhe Frymën e Shenjtë. Fryma e Shenjtë ka shumë role – të mësojë, të na shtyjë të kuptojmë të vërtetën, të kujtojmë gjërat që kemi mësuar etj. Por ajo që dua të theksoj është bindja. Gjoni 16:8 “Kur Ai (Fryma e Shenjtë) të vijë, ai do ta bindë botën për mëkat, drejtësi dhe gjykim”.
Kur mëkatojmë, Fryma e Shenjtë do të na bëjë të mos ndihemi rehat për atë që kemi bërë (bindje), si rezultat duhet të nxitojmë të rrëfehemi dhe ti kërkojmë falje Zotit. Nëse dikush tjetër është i përfshirë, mund të na duhet t’i rrëfejmë dhe t’i kërkojmë falje atij/asaj gjithashtu, si në rastin e vjedhjes ose thyerjes së diçkaje që i përket dikujt tjetër, mund të na duhet ta zëvendësojmë atë. Fryma e Shenjtë na udhëzon vazhdimisht në mënyrë që të mund të pastrojmë mëkatin. Nëse refuzojmë t’i dëgjojmë nxitjet e Tij, atëherë gradualisht Ai do të heshtë dhe ne do të pushojmë së rrituri e të jemi të fortë, sepse e kemi shpërfillur Perëndinë që na flet.
Ndonjëherë njerëzit mund të ndihen fajtorë për diçka dhe nuk janë të sigurt se çfarë kanë bërë. Kur kjo të ndodhë, ne duhet të lutemi dhe t’i kërkojmë Perëndisë të na tregojë mëkatin tonë në mënyrë që të mund ta përballojmë atë. Nëse asgjë nuk del në shesh, atëherë është e mundur që djalli po ju jep një ndjenjë të rreme faji, e cila gjithashtu mund të na bëjë të mos rritemi në jetën tonë shpirtërore. 1 Gjonit 1:9 na thotë nëse rrëfejmë mëkatin tonë, Perëndia do të na falë dhe do të na pastrojë, kështu që nëse vazhdojmë të ndihemi fajtorë për diçka, por Zoti nuk na tregon asgjë, ose ju vazhdoni të mbani mend diçka që keni bërë në të kaluarën, rrëfeu, por prapë nuk ndiheni të lumtur, mbani mend këtë varg. Pasi kemi rrëfyer mëkatin, Zoti e fal dhe e pastron atë dhe mëkati harrohet.